Yorgos Fikret’i kucakladığında
Kafamda şöyle bir fikir var. Ben yapamam ama birisi yapar belki: Türkiye’de yayımlanacak bir “Kıbrıs’la İlgili Yanlış Bilinenler Kitabı”. Basit bir kitap; bir cep rehberi. Doğru nedir, kime göre doğru, gerçeğin sahibi kim diye sorabilirsiniz? Ben bir yorumdan öte gerçek verilerden, resmi tarih anlatısı dışındaki hikayelerden söz ediyorum. Cumhurbaşkanlığı seçimleri sonucu Kıbrıs, Türkiye medyasında yeniden belirdi ya yalan yanlışı izlerken bir isyan kaplıyor içimi. Anlatamamışız ya da anlayamamışlar diyorum. Bu bir miktar anlaşılır bir durum diğer yandan da. İçerden olmayanın göremeyeceği şeyler vardır. Ama esas mesele sorunlu paradigma. O paradigma içinden yapılan okuma. Yavruvatan sözündeki küçümseme hali, üstenci bakış, “kurtarıcı” kibri, sömürgeleri dolanan İngilizlerde rastlanana benzer ev sahipliği sendromu, büyük ağabey edası, milliyetçi körlük, farklı olanı garipseyip hizaya getirme güdüsü… Listeye eklemeler yapabilirsiniz. Esas acıtan hiç beklemediklerinden gelen yaklaşımlar. Türkiye’de en çok sanat, edebiyat çevreleri, politik olarak da sol mahalle içinde bulundum. En özgür düşünmesi, ezberden çıkması beklenen kesim içinde… Oralarda bile incitici anılarım var “Kıbrıslı şair”in içinde gizli yargılara dair… Düşünün artık. Kadınların da derinden bildiği benzer bir durumdan söz ediyorum. Aslolan biziz tavrından. İnceden hissedilen üstünlük ve hakimiyet deklarasyonlarından. Bu pek çok kimlik grubu için geçerli diyebilirsiniz. Öyledir........





















Toi Staff
Gideon Levy
Tarik Cyril Amar
Stefano Lusa
Mort Laitner
Robert Sarner
Mark Travers Ph.d
Andrew Silow-Carroll
Constantin Von Hoffmeister
Ellen Ginsberg Simon