Birisinin senin de bir biçimde özne olduğun bir durumda kendisini en büyük mağdur, en haklı gösteren anlatısını dinliyorsun ve için itirazlarla doluyor. Ona karşı kendi mağduriyetini ve haklılığını içeren bir anlatı koyabilirsin hemen. Bu bir çatışma teklifini kabul etmek olacaktır büyük olasılıkla. Susabilir ve onu kendi haksız haklılık anlatısı ile baş başa bırakabilirsin. Varsın öyle olduğuna inansın diyebilirsin. Bu kez de adaletsizliğe uğramış olma hissi kemirecektir içini. Böyle bir tartışmanın, bir çatışmanın içinde olmak hiç de arzu ettiğin bir şey değildir oysa. Pastadan daha fazla mı hak istiyor? Varsın alsın. Sana minik bir parça yeter, fazla şeker sağlığa zararlı zaten. Kendi küçük parçanı alıp huzurla köşene çekilebilirsin. Ama sadece o küçük parça değildir alacağın, yanında koca bir haksızlığa uğramışlık duygusu, haksız birinin senin üzerinden tattığı obez zafer hissi vardır. Hayatın içinde adalet yoktur ki zaten. Adalet arayacağım diye kendi biricik hayatına adaletsizlik yapabilir, bir ömrü hak arama mücadelesi için heba edebilirsin. Kendin için istediğin hayat bu değildir oysa. Başkaları için verilecek hak mücadelelerinden söz etmiyorum. Orada bir iyilik, iyiliğin parçası olmak vardır çünkü. Birilerine yardımcı olabilmenin güzelliği, bir başka anlam vardır.

Kişisel olarak uğradığım haksızlıklarda susmam ya da kavga etmek yerine olay mahalinden hızla kaçmam garip gelmiştir kimi insanlara.........

© Yeni Düzen