Eskiler “kalp doktoru” derdi.
Kalbimizi avucunun içine aldığını, baktığını düşünürdük.

“Kardiyolog” demeyi yeni yeni öğrendik sanırım.
“Kalp cerrahı” bilmezdik çocukken.

Tek bir cerrah vardı.
Kalbe de o dokunurdu, göze de…

Hatta Girne’de Doktor Halim vardı; her şeydi o!
Kırığa da o bakardı, yaraya da…
Kalbe de o bakardı, safraya da…

***

Bisikletten çok feci düşmüştüm, unutmam.
“Chopper” marka bir bisikletim vardı, ganimet…

Teyzeme gidiyordum, iniş aşağı; yavaşlamak için ön frene basmıştım.
Hata!
Fena düşmüştüm.
Yüzüm gözüm kan içinde…
Hemen apar topar Doktor Halim’e, tabii ki.

Adamcağızın işi başından aşkın.
Baktı bana, “Ne oldu?” dedi.

“Bisikletten düştüm…”

Elimi kolumu yokladı, başımı sırtımı…
“Al çocuğu eve götür,” dedi anneme.
“Evinizde sarı ilaç yok mu sizin?”

“Doktor amca,” demiştim, “dişlerim sallanır.”
“Annen dondurma alsın, giderken dondurmayla ağzını çalkala,”........

© Yeni Düzen