Bakanlar Kurulu tarafından çıkarılan ve ortaöğretimde uygulanması hedeflenen disiplin tüzüğü, sadece eğitim alanında değil, toplumsal yapıda da derin yankılar uyandırdı. Bu tüzük değişikliği, kısa süre içinde sadece öğrenciler, veliler ve öğretmenler ile sınırlı kalmayıp, geniş bir toplumsal kesimi içine alan tartışmalar yarattı. Ancak en önemli sorun, bu düzenlemenin, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin (AİHM) çocuk haklarıyla ilgili verdiği kararlarla ne kadar çeliştiğidir. Bu kararlar, çocukların dini ve kültürel inançlarına saygı gösterilmesi gerektiğine vurgu yaparken, özellikle eğitim alanında objektif kriterlerin uygulanması gerektiğini vurgular.

AİHM, dini sembollerin eğitim kurumlarında yasaklanmasıyla ilgili kararlarında, konuyu “çoğulculuk ilkesinin zedelenmemesi”, “AİHS ile güvence altına alınan diğer hakların ihlal edilmemesi” ve “inanç ve ibadet özgürlüğünü ortadan kaldırmayacak şekilde olması” gibi açılardan değerlendirdiği gözlemlenmektedir. Mahkeme, öğrencilerin savunmasız olduğunu ve dini sembollerin okul ortamında baskı yaratabileceğini de ifade etmiştir. Ayrıca, bazı kararlarında yasağın orantılı olduğunu ve demokratik bir toplumda gerekli olduğu sonucuna varmıştır.

Dini kıyafetlere yönelik yasakların ne gibi sonuçlar doğurabileceğini, en yakın örnek olarak Türkiye’deki durumu inceleyerek anlayabiliriz. Bugün, tüm yetkilerin tek bir kişinin elinde toplandığı, hukuksuzluğu simgeleyen siyasi yapılanma, bu yasakların bir sonucu olarak ortaya çıkmış ve yıllarca gizli şekilde hareket eden (takiye yapan) siyasi İslam’ın güçlenmesine yol açmıştır. Bu durumu aklımızda tutmamızda fayda vardır.

***

Tüzükteki düzenlemenin toplumsal etkilerine bakıldığında, bu tür bir değişikliğin toplumda kutuplaşmayı körüklemekten başka bir işe yaramadığını görmek zor değildir. Çocukların kılık kıyafeti, bir eğitim meselesi olmaktan çıkıp, toplumsal ve siyasal bir araç haline getirilmiştir. Bu süreçte, hükümet aldığı talimatları birebir uygulayan kukla rolünü........

© Yeni Düzen