Fakat, bilinmez deyince, bilinemez demek değildir, yani, onu ancak havassı bilir demektir. Eğer “Sen havasdan mısın?” gibi garip bir soru vâki olursa, “Hayır ben o havasları ancak nakledebilirim” derim. Bu vesileyle ifade edeyim ki, meselenin ilmen izah ve isbatı gerekir. Şöyle ki:

Mehdî’nin ismi konusunda Efendimiz (asm) “Ahirzamanda ismi, ismime ve babasının ismi babamın ismine uygun bir Mehdî gelecektir” buyuruyor.1 Hocalar da bu hadisi, Mehdî’nin isminin “Muhammed Mehdî” olacağını iddia ederek naklediyorlar.

Fakat, bizim bu gibi rivayetlerden anladığımız kısmen farklıdır ve isimlerinden biri Muhammed olsa da, bir başka özel isim ve ünvanı da, olacaktır. Çünkü, hadis-i şerifin metninde “nutabıku” değil “nuvatıu” tabiri geçmektedir. Hâliyle manaları da farklı olacaktır. Mesela:

Bu meselede Bediüzzaman; “Nutabıku” olsaydı Muhammed denilmesi gerektiği gibi. “Nuvatıu” olunca da, muvazi ve muvafık anlamında bir başka isim gereğinden bahseder. Meselâ, ebced ve cifir değerlerinin ilgili isme muvazi veya uygun olması gibi. İşte bu bağlam veya nokta-i nazardan bakılınca manzara-i umumî şu beyitteki gibi olur:

“Bir ayinedir şu âlem/ her şey Zat ile kaim. Mir’at-ı Muhammed’den Allah görünür daim”.

Bu beyitten kısaca anlaşılan; Allah’ın (cc) isim ve tecellilerine âlem ayna olduğu gibi, Fahri Cihan Efendimizin (asm) isim ve cismi de mir’at yani ayinedir demektir.

İşte Bediüzzaman Hazretleri bu hadis-i şerif ve bu beytin izahı sadedinde, Tılsımlar Mecmuası’nda, Ahmet Feyzi Kul ise, Maidetü’l-Kur’ân isimli eserinde bir nevi bu eserin şerhi sadedinde, o hadis-i şerifi ve yukarıdaki beyti şöyle izah etmektedirler:

Allah ismi ayine karşısına konunca iki tane görünür. Lafzatullah’ın harflerinin rakam değerleri 66 olduğu için ikiye katlanarak 132’ye tekabül ederek Efendimizin (asm) ebced değeri 132 olan Muhammed ismine muvazi olur; böylece zat-ı pak-ı Risaletin........

© Yeni Asya