Kâmil insan arayışı, insanın modelleme ihtiyacı bundandır.

İnsan kendinde olmayanı arar hayatı boyunca. Varlık yokluk dediği kategorize o kendindeki noksana göredir. Ondandır ki, insan insanda aradığını bulamayınca onu yokluğa mahkum eder, bulamadığı ile yargılar onu.

İşte insanın dünyasında büyüttüğü içindeki ‘açlık’tır.

Aç olan, ihtiyacı olanın dışında bir şey düşünmez.

Her duygunun her tonda tarih boyunca sayısız taşıyıcıları olmuştur insan.

Bugün bir insan bir şeyi tanımlarken kendindeki tonlarıyla değerlendirir.

Onun için yapılan yorumlar o ‘kişiye göre’dir.

Nefis, kötülüğe sevk eder sahibini. Ona güvenilmemesi bundandır. Kötülüğün de çeşit çeşit taşıyıcıları vardır, iyiliğin de. İyi, güzel duyguları........

© Yeni Asya