Oysa öyle bir yer yoktur dünyada. Ses, kelime, koku, görüntü ve insan bileşenleri bir araya gelir ve hayalinde yeni bir yerleşim kurulur, sen de ister istemez gidersin yeni mekana, yerleşirsin. Seversin ya da sevmezsin ama artık hayalî de olsa öyle bir mekan vardır hayatında. Tıpkı gördüğün rüya gibi…

Nereden çıktı bu renkli köşkler, buradaki insanlar kim, mevsim kışken bu rengârenk çiçekler de neyin nesi; her şey Cennet gibi güzel akıp giderken o Cehennemî çığlıklar da nereden çıktı, neşe neden dönüştü birden göz yaşlarına? Sorular, sorular…

Ve zihinde bir dünya kurulur kapalı gözler ardında. Azıcık bir zaman içinde uzunca bir güzellik ya da ağır bir dram yaşanıverir. Nice aziz misafirler ağırlarsın sevinç göz yaşları içinde saniye saniye. Birden saçlarını ağartan ağır acılar içinde bulursun kendini. Gel-gitler bunlar, zıtlıklar. Hayalden daha mı zengin yoksa zihin? Büyü bozulmasın,........

© Yeni Asya