Evvelâ, çocuk her türlü medya ve dijital ortamın birinci dereceden meraklısı ve katılımcısıdır.

Altmış yıl kadar önce, çocuklar radyoların başında oturmuş büyüklerini dikkatle izleyerek bu medya ortamına ilk adımlarını attılar: “Bunlar ne dinliyor?, Neden bazı vakitlerde bu cihazın başına geçiyorlar?, Ne anlıyorlar?” sorularıyla meraklarını beslediler. Bu, onların medya ile ilk temasıydı.

Ardından büyük pilli teyplerin içinden gelen sesler, ağıtlar, türküler, şarkılar, destanlar, çocukların ilgisini çekti. Hoparlörden çıkan seslerin kaynağını merak ettiler. O sesleri taklit etmeye başladılar. Bu da dijital dünyayla ikinci teması oldu.

Sonra çocuklar; radyolarla yayımlanan türküleri, masalları, hikâyeleri, haberleri takip ederek, bu mecralardan duyduklarını anlamaya, öğrenmeye başladılar. Böylece dijital dünyanın yeni bir boyutuna daha dâhil oldular.

Zamanla televizyonlar ve bilgisayarlar hayatımıza girdi. Bu cihazlar, hem öğrenenlerin hem de öğretenlerin rollerini karıştırdığı, yönü belirsiz yeni bir dijital çağın temsilcileri oldu.........

© Yeni Asya