Hatta çiçek değil çiçekler yumağı, tek başına bir çiçek bahçesidir. Çatlayıp tamamen açılan bir incir tanesinin içindeki tüm çekirdekler ayrı ayrı çiçekçikler açar, tek bir incir tanesi Sânî-i Hakîm'in feza-misal bir meşhergâhına döner. Feza-i suğra incir tanesi içindeki her bir minik çiçek âdeta incir-i kübra olan uzay içinde çiçek gibi açmış, tavaf eden nice galaksiye benzer. İşte bu incirin çiçek-misal meyve verebilmesi için “iğlek” denilen erkek incir ağacında konaklayan, minik bir yaban arısının incir çiçeğine girip, onu tozlaması gerekir, yoksa kupkuru ve lezzetsiz bir tane olarak yere düşer.

Tıpkı kâinatın manen hayat bulması, nice hakikat levhasının çiçek gibi latîfâne açılması, acı gibi duran hâlâtın lezzet vermesi için Vahy-i İlâhînin kainatta tecelli etmesi gibi...

Üstad Hazretlerinin “incir çekirdeği”ni sıklıkla misal getirmesi elbet nice hikmetlere mebnidir; meselemiz itibarıyla Nur-u Muhammedî’yi bütün bu kâinat ağacını netice veren incir çekirdeği kabul edersek, bu kâinat ağacının en ekmel ve leziz (incir) semeresi de elbet Efendimizin (asm) zâtıdır.........

© Yeni Asya