Anne, bize emanet edildiği halde, Allah’ın bir sebebi olma vazifemizi eda edemediğimizi anlamış ki, Allah’ın hikmetine değil, kudretine sığınıyordu. Kendi üzerime alındım ve İsrailli askerlerin içliklerini temin eden, Sumud filosuna limanlarını kapatan ülkem adına hicab duydum.

Anne, Netanyahu'ya ise şöyle haykırıyordu: “İstersen yurdumuzu ve canımızı al; ben ahireti istiyorum! Ben intikamımızı alacak olan Allah’a güveniyorum.”

“Bu hayatı değil, ahireti istiyorum!” İşte, İsrail zulmünün çarpıp, pare pare olduğu duvar. Değil kendinin, evlâdının can pazarında bile annenin, onu Rü’yetullah’a eriştirecek o, “İman dolu göğüs gibi serhaddi”

Pers komutanına “Sizin şarap ve kadını sevdiğiniz kadar; ölümü ve ahireti seven bir orduyla geldim” diyen Hz. Halid bin Velid gibi. Anne, geçen 1400 yıla rağmen hâlâ Halid bin Velid’in ordusundaki bir nefer.

Tul-i emel ile bu dünyadaki hayatı fazlasıyla arzulayan Yahudilik, bunu kendi dünya imparatorluklarını kurmak için başkasını, başkasının hayat alanı ve hakkını yiyerek, Siyonizm suretinde yaptığında, yıllardır süregelen kanlı levhalarla, gayretle karşı durulması gereken bir........

© Yeni Asya