Yapay zekâyı ilk defa çok yakın bir tarihte kullandım. YZ'nin kullandığı dil son derece soğuk ve mekanik ayrıca son derece keskin ve köşeli olduğu tek konu: Her ama her durumda bir kesinlik yargısından kaçınmasıydı. İlk defa kullanmama rağmen YZ'nin dili bana hayli tanıdık geldi.

İlk gençliği iki binlerin ilk on yılına rast gelen biri olarak muzdarip olduğum bir meseleydi. Her tarafta sürekli “göreceli” ve “kime göre neye göre” diyerek dolaşan insanlar vardı. Çok şükür genellikle fular ve bağa gözlüğün eşlik etmediği bu entelektüel görünme çabası, bu haliyle kısa sürdü, ama sanki o kadar çok “göreceli” denmiş ki, bu bir dua olarak kabul edilmiş gibi gittikçe daha “göreceli” sohbetlerle çevrilir olduk. Kişiler değil, ama sohbetler öyleydi. Kişiler sahip oldukları kanaatin muhtevasını açıkça ortaya koymak yerine, “göreceli” bir üslupla sürekli değerlendirme dışı tutuyor, sadede bir........

© Yeni Asya