Dede ve babaannenin sevgisi, torun için sadece bir kucaklama değil; güvenin, huzurun ve aidiyetin sembolüdür. Bir sarılma, bir tebessüm, bir dua, torunun kalbinde silinmez izler bırakır. Bu sevgi, onun ilerideki hayatında merhametli ve vicdanlı bir insan olmasına vesile olur.

Ne yazık ki bazen çocuklar bu sevgiden mahrum bırakılabilir. Oysa torunların gönlü pamuk gibidir; sevgiyle yoğrulmaya, şefkatle şekillenmeye ihtiyaç duyar. Sevgi gören çocuk huzurlu, sevgiden mahrum kalan ise daima arayış içinde olur.

Bu yüzden torunlara verilecek en büyük miras, mal-mülk değil; gönülden........

© Yeni Asya