İnsanın, kendi sehivlerini kolay göremeyişi sebebiyle yazdıklarımı demlenmeye alır, zaman zaman kontrol ederim. Gene de gözümden kaçanlar olur, başka bir kalem erbabına okuttuğumda ortaya çıkar hatâlarım.

Gazeteye gönderene dek, ne kadar demlenmiş, kontrolden geçmiş de olsa, Makale Tetkik’e gönderdiğim yazımı e postamdan -sanki başka birinin yazısını okur gibi- tekrar okuduğumda anlatım bozukluğu değilse de, gözüme çarpan noktalama, imlâ pürüzleri olursa, o yazıyı düzeltip öncekini yok saymaları ricasıyla tekrar gönderirim.

Bütün bu titizlenmelere rağmen kimi sehivlerimi, ancak gazetede yayımlanınca fark ettiğim olur veya bir okurumuz ikaz eder. Hemen Yasin Kuvvetli kardeşime ekşirim: “Şuradaki sehvimi internet portalinde düzeltir misin?” diye. Allah râzı olsun, düzeltiverir. Nitekim 9 Kasımdaki yazımda (Şapka Deyip Geçmeyin 25) bir sehiv yapmışım: “Siyâsette elfaz mânânın zıddıdır.” Oysa metinde kelime “elfaz” şeklinde çoğul değil, “lafız” diye tekil geçiyor. İbareyi tırnak içine almışsanız, o nakilde tasarruf yapamazsınız; bire bir aynen nakletmelisiniz.

Mehmet Soydan’ın e postama gönderdiği maille bu sehvimden haberdar olunca, hemen Yasin kardeşime düzeltilmesi ricasıyla yazdım. Mehmet Soydan’a ise teşekkür ederek, sehivlerimi yorum köşesine de hiçbir “âcaba” olmadan açıkça yazabileceğini bildirdim.

Bir kalem ustası dikkatle incelese, yazılarımda kim bilir ne pürüzler bulabilir. Velhâsıl hatâdan ârî yazabilmek hiç de kolay bir şey........

© Yeni Asya