Oysa 35-40 yıldır birlikte omuzladığımız bir davada, omuzlar niçin düştü. Benzer sıkıntıları daha önceleri de olmuştu, alnımız dik, göğsümüz ilerde sarsılmadan aşmıştık.

Bizi birbirimizden soğutan, yüzünü dahi görmek istemediğimiz kardeşlerimizle aramıza ne girdi?

Sistemin boşlukları, başkalarının hareketi, mizaçların farklılıkları, baskın karakterler, makam ihtirasları, köşe kapmacalar, inisiyatifli kararlar, tarafgirlik hastalıkları, şahısçılık...

Halbuki, bu sıraladıklarımız, Risale-i Nur’un ruhuna ters olan şeyler değil mi? Öyleyse niçin ısrarla, inatla, garazla, bizlerde olmaması gereken hasletleri bünyemize dahil ettik veya ettirildik.

Duydum ki, canciğer ağabeyim önemli........

© Yeni Asya