İlk Haşir Risalesi’ni yazdırdı. Daha latin harflerine geçilmediğinden Haşir Risalesi’ni Kur’ân harfleriyle matbaada bastırdı. O günden sonra risaleleri kâtipler eliyle yazma işi hızlı bir şekilde devam etti. Yazılan risaleler elle çoğaltılarak ihtiyaç duyulan yüreklere Nur postacıları vasıtasıyla ulaştırıldı.

Kısa sürede risaleleri okuyan yazan dağıtımını yapan bir sistem kuruldu. Halk arasında Bediüzzaman’ın yazdığı risaleleri okuyan, yazan ve sahip çıkanlara “Nur Talebesi, Nur Şakirdi, Risale-i Nur Talebesi; bir kısmı da Bediüzzamancı” diye isimler verdi. Bu isimler aynı şekilde Bediüzzaman’ın yazdığı risalelerde de ifade edildi.

1945 yılı başlarından itibaren, Risale-i Nurları okuyanlar için, eskiden kullanılan tabirler devam etmekle birlikte, “Nurcu” kelimesi de ilk defa kullanıma girdi.

O günden sonra Nur camiası da bu tabiri kullanmaya başladı. Bediüzzaman da “Nurcu” tabirini o günden sonra benimsedi ve lahika........

© Yeni Asya