1954 yılı ilkbaharı geldiğinde diğer yıllarda olduğu gibi bu yıl da Bediüzzaman Barla’ya gitmek için yanına Zübeyir Gündüzalp, Ceylan Çalışkan ve ilk defa Mustafa Sungur’u aldı. Isparta da ki evde Bayram Yüksel’i nöbetçi bıraktı. Arabayla Eğirdir’e kadar geldikten sonra göle doğru yürüdüler. İskeleye vardıklarında bekleyen motorla karşıya kıyıya Barla sahiline geçtiler. Bir müddet sahilde bekledikten sonra Barla’dan işleklerle bir kafilenin onlara doğru geldiğini gördüler. Kafile yanlarına varınca kırk yıllık dostları gelmiş gibi Bediüzzamanla sarmaş dolaş oldular. Kavuşma ânı yüzleri ve gönülleri bir gül bahçesine çevirdi. Sanki bu insanlar bin yıldır bir birini tanıyormuş gibi ruhen kaynaştılar. Kafile Barla’ya dönmek için Bediüzzaman’ı bir bineğe bindirdi. Eşyalarını da diğer bir işleğe yüklediler. Talebeler ve köylüler yaya olarak Barla’ya doğru yol aldı. Köylülerden biri Bediüzzaman’ın bindiği hayvanı çekerken, diğerleri sağ sol........

© Yeni Asya