Farkında mısınız; dünya gittikçe çoraklaşıyor, yaşan(a)maz oluyor. Her şey maddede aranıyor. Karanlık bir cahiliye çağı... İnsanî, ahlâkî, hukukî değerler buhar olup uçuyor. Bir çöldeyiz sanki, çaresizce bir vaha arıyoruz!

Umudumuz, birkaç iyi insanın karanlığı dağıtacak bir nur göstermesinde.

***

Etrafınızda uçuşan kelimelere, dünyaya bir bakın! Döviz, borsa, pazar, kâr oranı, zamlar, kira, algı yönetimi, sosyal medya, reklam, daha fazla güç, savaş gemileri, nükleer bomba...

Varsa yoksa maddî değerler, siyasî ve askerî güç yarışı, iktidar kavgası ve narsistçe bir böbürlenme.

“Ebu Leheb öldü” diyorlar/ Ebu Leheb ölmedi, yâ Muhammed (asm)/ Ebu Cehil, kıtalar dolaşıyor!” diyen şair haksız mı?

“KIYAMET YAKLAŞTIĞINDA!”

İnsaniyet, nezaket, kibarlık, dostluk, aşk, aile, komşuluk, tevazu, ahde vefa, diğergâmlık, yardımseverlik, yetimi, zayıfı ve fakiri gözetmek, haramdan ve haksız kazançtan uzak durma, yaşlıya hürmet, küçüğe şefkat, doğruluk, dürüstlük, hak, hukuk, adalet, insan hakları, çevreye ve kul hakkına hassasiyet...

Unutulan........

© Yeni Asya