Âhirzamanın bir başka önemi, daha doğrusu tehlikesi var ki, bütün ümmet 1450 senedir onun şerrinden-tehlikesinden Allah’a sığınıyor: “Allahümme ecirna min fitneti âhirizzaman” diyerek.

Âhirzamanın en büyük zararı ve tehlikesi, mü’minlerin bağlandığı iman esaslarının sarsılmasıdır. Taklidî imanın çabuk ve kolay şekilde yıkılmasıdır. İmansızlık tehlikesinin zuhûr etmesi, kuvvet bulması ve yaygınlık kazanmasıdır. Bu tehlikenin mahiyetini aşağıda biraz daha detaylandırmaya çalışalım.

Âhirzamanda iki dehşetli hâl daha var. Şimdi sırasıyla onlara bakalım.

«

Birincisi:

Küfür ve küfran cephesi, zındıka ve dalâlet cereyanları, âhirzamanda azgınlık derecesine çıkıyor.

Fen ve felsefe silâhıyla, din ve iman dairesine taarruz üstüne taarruz yapılıyor.

Alenî ahlâksızlık dibe vuruyor. Fısk ve sefahet revaç buluyor.

Zalimlerin satranç oyunları, yüzbinlerce mazlumun kanına-canına mal oluyor.

“İbaha mesleği” olan komünizm, milyonların, belki de milyarların hayatını menfî yönde etkiliyor. Rejim olarak çökse ve çekilse bile, şuur altına şırınga ettiği hayat tarzı itibarıyla, sayılamayacak kadar çok insanın helâl-haram noksatındaki hassasiyetini kırıp mahvediyor. Dinsizliğe, her türlü ahlâksızlığa meydan........

© Yeni Asya