Doğuda ve Batıda demokratik ve medenî ülkelerin hiç birinde, kurucu bir şahsın ölümünden seksen yıl sonra bile, sık sık ülkenin siyaset gündemine getirilip resmî törenlerle anıldığı ve toplumun gündeminde tutulduğu vâki değildir.

Onlar, bu talihsiz olay akabinde demokrasi, adalet, hak ve hürriyetlere, siyasetin camiye, okula ve kışlaya sokulmaması gerektiğine, askerin siyaset ve ideolojiden uzak durarak demokratik bir anlayışla kendi işine odaklanması lazım geldiğine vurgu yapsalardı, büyük bir ihtimalle sağduyu sahibi toplumun önemli bir kesiminin takdirini kazanırlardı.

Kemalizm, 1950’ye kadar ki safhada seküler, tek bir kişin görüşlerine bina edilen bir ideoloji olarak Misyonunu ifa etmiş ve mazide kalmıştır. Onun değerlendirilmesini tarihçilere bırakmak lazımdır. Onu günümüze taşımak, ülkenin kurtuluşunu onda görmek, toplumu onda birleştirmeye zorlamak, ülkeye ve halka faydası olmayan beyhude bir gayrettir.

Günümüzde demokrasi, adalet, insan hak ve hürriyetleri, hukuk üstünlüğü........

© Yeni Asya