Toplumda din hizmetlerinin Diyanet aracılığıyla devletin kontrolüne alınarak etkisizleştirileceği, sivil diğer dinî yapıların dışlanacağı yolunda endişeler seslendirilmeye başlandı.

15 Temmuz uğursuz darbe teşebbüsünden sonra art niyetli kesimler tarafından dinî cemaat ve tarikatlara karşı olumsuz bir tavır sergilendi; “Diyanet Teşkilâtı dinî hizmetler için yeterlidir. O onların işini yapar. Cami cemaatinden başka cemaat olmasın” tarzında toplumda bir algı yerleştirilmek istenmiştir. Gaza gelen önemli bir kesim, Diyanet’in dışındaki bütün dinî gruplardan nefret eder hale getirildi. Acaba Diyanet Teşkilatı diğer yapılarının yerini tutabilir mi?

Üstad Bediüzzaman’a Isparta’da sürgün hayatında iken oradaki yetkililer, “Bize dinî hükümleri ve İslâm’ın hakikatlerini talim edecek resmî bir dairemiz var. Sen ne salâhiyetle dinî neşriyat yapıyorsun? Sen bu işe karışma” demişler. O da, dünya işlerinin kanunlar ile inhisar altına alınabileceğini, ancak hak ve hakikatin, iman ve Kur’ân’ın inhisar altına alınamayacağını, resmî bir şekilde ücret mukabilinde dünya muamelatı şekline sokulamayacağını ifade etmiştir. (1)

Bediüzzaman ve Nur........

© Yeni Asya