Bazı insanları anlatırken klasik tanımları kullanamazsınız. Herkesi anlattığınız cümleler onun kametine uymaz. Onlar her zaman her yerde olamazlar. Her zaman derslere iştirak edemezler meselâ. Program seminer vs. olduğunda katılamazlar. Çünkü Abdurrahman Ağabey esnaftı. Soğuk sıcak demeden ailesinin rızkı için çalışırdı. Ama hizmet mevzu bahis oldu mu iki eli kanda olsa gelir görevini yapardı. Ona bakınca, “bir Nur talebesinin yüreği ve samimiyeti yeter” diyesi gelirdi insanın. Eğer Nurlara karşı yüreği sımsıcaksa bedenini gönderemese bile kesinlikle ruhunu gönderirdi. Trabzon’da meşveret esaslarının oturtulmaya çalışıldığı dönemde kararlılıkla istişare sisteminin yanında durmuştu. 'Mert' bir adamdı Abdurrahman abi. Bu mertliğini de tavizsiz demokrat Nur talebeliği konusunda sonuna kadar kullanmıştı. Mehmet Kutlular Ağabeye hürmeti ziyadeydi. Rahmetli Ramiz Ağabeyin, Şefik Ağabeyin hep yanında durur, istikamet ve gayretlerini........

© Yeni Asya