Üstad 5. Şua 6. Meselede: "Rivayette var ki: “Fitne-i ahirzaman o kadar dehşetlidir ki, kimse nefsine hâkim olmaz.” hadisi şerifi ile en şiddetli ikazı yapmaktadır. Burada çok dikkat etmesek gözden kaçıracağımız: "kimse nefsine hâkim olmaz" ibaresidir. Burada Peygamber-i Zişan “nefsine hakim olmaz” diyor; yani olamaz demiyor. Ne demek peki bu durum, eğer bir işi yaparken elimizden gelemediği bir durum olsa mesuliyet bizde olmaz.

Ancak bile isteye kendi cüz'i irademiz ile âdeta keyif alarak bir işi yaptığımızda tabiî ki mesul biz oluruz. Keza Üstad yine Kastamonu Lâhikası 18. mektupta: "Evet, elması bildiği (ahiret ve iman gibi) halde yalnız zaruret-i kat’iye suretinde şişeyi (dünya ve mal gibi) ona tercih etmek ruhsat-ı şer’iye var; yoksa küçük bir ihtiyaçla veya heves ile veya tama’ ve hafif bir korku ile tercih edilse, eblehâne bir cehalet ve hasarettir, tokada müstehak eder." ifadesi ile de dünya menfaati ve/veya korku derecesi zaruret var ise ahirete tercih edilmesinde ruhsat var diyor.

Yoksa Üstadın 29. Mektup 6. Kısımdaki 2. ve 3. desise i........

© Yeni Asya