Beraber aynı evi paylaştığım, günümün önemli bir kısmını beraber geçirdiğim sohbetinden zevk aldığım, değerli bir dost, bir kardeş ve ağabeyle tecrübelerimizi birbirimize aktardığımız gençliğin ilk yılları.

İlk Risale-i Nur dersleri. Öğrendiğim hakikatlerin beynimde kıvılcımlar çakmasına yol açtığı o güzel toplantılar. Ve mutluluktan havalara uçan bir kalp.

Aynı zamanda üniversite ortamı, özelinde de kantin, bizleri güzelleştiren, kültürel zenginliklerimizin, farklılıklarımızın bir problemmiş gibi gösterildiği ve taraf tutmak zorundaymışsınız gibi hissettirildiği yerlerdi.

Üniversite gençliğinin ve toplumun ayrıştırıldığı, ortamın bulandırıldığı, bulanıklıktan istifade edenlerin nemalandığı dönemlerdi.

Yüksek okula giderken çevremdekiler üniversite ortamına dair bayağı bilgilendirme de bulunmuşlardı. Genel anlamda gençler üniversitede eğitimden çok, siyasetle derinden ilgileniyordu ve bu ilgi kutuplaşma seviyesine ulaşmıştı.

Bir süre sonra yaşananları anlamaya çalışıp kendi zihnimde analiz ve sentez seviyesine çıkarmaya çalışırken karşılaştığımız meselelerin sebebini, akşam çaylarının içildiği samîmâne bir sohbet ortamında dillendirdiğim esnada, Mahmut kardeşimin ağzından dökülüveren ve........

© Yeni Asya