Zâhirde bir seçim; hakikatte ise bir zihniyet inkılâbıdır bu tarih. Halkın ezanla, Kur’ân’la, mukaddesatla yeniden kucaklaştığı bir “beyaz ihtilâl”dir.

Tek parti devrinde tatbik edilen resmî ideoloji, cebrî bir laikleştirme hareketiyle dinî hayatı hem ferde, hem cemiyete dar etmeye çalıştı. Ezan Türkçeye çevrildi; Kur’ân-ı Kerîm dersleri ve neşriyat yasaklandı; Risale-i Nur’lar takibata uğradı; iman tahsiline ket vuruldu. Bu tahribat, milletin hem tarihiyle, hem ruh kökleriyle bağını koparma teşebbüsüydü. Ve bu tasfiye, ancak “susturulmuş bir millet” ile mümkün olabilirdi.

Lâkin millet susturulmadı. Gönüllerdeki iman sönmedi. Vicdanlar sinmedi. Derin bir sabır ve tevekkül içinde bekledi. İşte 14 Mayıs, o sabrın, o tahammülün, dua ile yoğrulmuş metanetin sandığa akseden tezahürüdür.

O gün millet, yalnız bir partiyi değil, bir idrak biçimini, bir ideolojik tahakkümü tasfiye........

© Yeni Asya