Bir de anlamların doğru şifrelemesi yanında farklı ve hemen kendini ele vermeyen bir üslup, Bediüzzaman’ınki gibi, ifadenin gelecekte daha çok ilgi çekeceğini gösterir. Çünkü nazik ve nazeninlerin mehri dikkattir. Dikkat ise, mantığın keşfini mahsus zihinlere ait bir uğraşı olarak değerlendirir. İfadenin değeri içine kattığı zihinlerin dikkat ölçeğini yükseltmesi ile kendini belirtir. Bediüzzaman’ın “nazm-ı maani mantıkla müşeyyeddir”i şifre çözümü aşamasında yüksek asallara ihtiyaç duyacak bir işlem gücüne ait kılması ifadenin “bâkîleştirilmesi” için bir yol olduğunu işaretliyor. Yoksa, kelimeler yalnızca bir işaret, hatırlatıcı birer levha, zihin için yol çizgileri, ince zekâları harekete geçirecek birer uyarıcı olmaktan ibarettir. Ki, asıl önemli olan, zihnin geri dönerken de doğru yerlerinde bulabilmesi ve her gidiş gelişi aynı şekilde gerçekleştirebilir olabilmesi. Hem sabit, hem de doğru ve fakat sürekli yenilenerek ilerleyebilmesi, hem ilk keresinde görünebilmesi, hem de her keresinde yeni bir açılıma imkân verebilmesi, derinleşebilmesi, mantığın........

© Yeni Asya