Hayatı hayatlandırmak için, hayata son vermeli.

“Ne demek? İntihar mı edelim yani?”

“Hayır, asla!”

Bu, şu demek:

Hayata fiilen değil, fikren son vermeli.

Hazret-i Peygamberimiz (asm), “Lezzetleri tahrip edip acılaştıran ölümü çok zikrediniz”1 diyor ya, işte, bunu yapmak.

Sonu olan bir dünyada ölümü unutup sonsuz emel beslemek insanın, iz’ânın harcı değil. Çünkü:

Sonsuzluk, sadece Cenab-ı Hakka mahsus bir durum. Onun esmasından biri olan Hayy, “mutlak dirilik”, “ölümsüzlük” demektir. Hayatın beşere, yani bizlere bakan manası ise: Doğumdan ölüme kadar geçen zaman dilimi; bu zaman dilimi içinde canlı olmak, hareket ve faaliyet içinde bulunmak.

Peki, hayata, nasıl hayat katılır?

Risale-i Nurda: “Hayatın lezzetini ve zevkini isterseniz, hayatınızı iman ile hayatlandırınız ve ferâizle zînetlendiriniz ve günahlardan........

© Yeni Asya