Bu, maddî ticaretler için böyle. Eğer işin adı ticaretse, dürüst tüccar, düzgün esnaf kazanabilir; sermayesini ve dolayısıyla, servetini arttırabilir. Yanlışlarsa, kaybetmeye yol açar.

Genel manada insanın sermayesi, ömrü; ticareti ise, amelidir.

Ömrünü, yani hayattaki yegâne sermayesini doğru idare eden, bunu, faydalı işlerde, hayırlı hizmetlerde kullanabilen insan, kazanır.

Risale-i Nur’daki ifadesiyle, “İnsan bir yolcudur. Sabavetten gençliğe, gençlikten ihtiyarlığa, ihtiyarlıktan kabre, kabirden haşre, haşirden ebede kadar yolculuğu devam eder.”1

Bu uzun zannettiğimiz; Peygamber Efendimizin (asm), “Ben bu dünyada bir ağacın altında gölgelenen, sonra da oradan kalkıp giden binitli bir yolcu gibiyim”2 buyurduğu bir solukluk yolda; bu yolculuk esnasındaki sergüzeşt-i hayatımızda neler yaşıyor, nelere muhatap oluyoruz nelere, nelere… Hani, halk dilinde, “Hayatımı yazsam, roman olur” sözü var ya,........

© Yeni Asya