Yapışmalı, sımsıkı, selâmete vesiledir diyerek.

Sıddık-ı Ekber Hz. Ebû Bekir (ra), “Ey insanlar! Dünyadan çekinin, o aldatıcıya güvenmeyin. Ahireti dünyaya tercih edin, ahireti sevin. Bu ikisinden birisinin sevgisi, ötekine buğz ettirir”1 diyor.

Âdemoğlu, burada hayatî bir tercihle karşı karşıya!

Allah’ı seven ve gönlünde Cennet sevdâsı olan insan dünyaya, dünyanın çekici metaına itibar etmez. Dünyaya meftun olan kimsenin de Allah sevgisinde eksiği, zaafı olduğu gibi; -maazallah- küfrü işmam eden hatta buğz sınırına dayanan sakat duygular taşıması işten bile değil.

Bunun rağmına, niyet hâlis, gönüllerde de ahiret sevgisi olunca, küçük ameller küllî ecir, büyük sonuç doğurabiliyor.

Tıpkı, şu anekdot da olduğu gibi:

“Günah ve kötülüklerle dolu bir hayatı olan Bişr-i Hâfî, bir gün yolda giderken üzerinde Kur’ân harfleri yazılı katlanmış bir kâğıt gördü. "Kâğıt" deyip geçmedi.

“Eğilip........

© Yeni Asya