Mevsiminde, elvan elvan çiçekler cemil olan Yaradan’dan, kullarına bir ihsanı. Rengiyle, şekliyle, zarafetiyle, kokusuyla gelir, girer; gönüllere oturur.

Bu yüzdendir ki, çiçeklerle ilgili duygu yüklü sayısız hatıralar şiirlere, şarkılara, türkülere; hatta mesellere dökülmüş.

Yasemin, gül, şakayık; karanfiller, gelincikler, papatyalar sevgi sembolü olmuş, yıllar yılı.

Onların içinde yer aldığı ne kelâmlar edilmiş ne kelâmlar…

Çiçekler, mutlu günde, sevinci paylaşmak; mutsuzlukta da, fırtınayı dindirmek için görev alır, gönüllerde.

“Verdiğiniz bir dal çiçek / Gönülleri, güldürecek” beytimiz de bu manayı ifade ediyor olsa gerek.

Söz çiçekten açılmışken; akla gelen çiçekli bir hatıra:

Bir gün, eğitimci yazar İbrahim Ünal ağabey, -o günlerde,........

© Yeni Asya