Bir şarkı gibi duruyorlar.

Bir türkü...

Bir şiir...

Nasıl da gülüyorlar öyle!

Atmışlar kış yorgunluğunu üstlerinden:

"Ölmüştük, kurumuştuk; dirildik!" diyorlar.

Sen de at artık;

Şu "ölüm" dendi mi göz yummalarını.

Otur; konuş, geldi-gelecek ölümle.

Açıla açıla gidiyoruz gül yaprakları gibi.

Sade, sakin, mütevekkil, mütebessim…

Çatlımçanak denilen gelincikler gibi…

Aşkını bana da fısıldadı şu kumru.

Benim gibi yap dedi.

İçinde büyüttüğü baharları;

Bir çiçek gibi.

Zaten bir ümidimiz var.

Güneş gibi her sabah…

Gecede ay gibi…

Bana ne........

© Yeni Asya