İki şey dışında dünyanın ipi, lezzeti, kokusu, ruhu koptu gidiyor, Selim Ali. Aslında bu iki şeyden başka bir şey de yoktu insanlığın gündeminde de… dünyada çok işimiz var sanıyoruz. Yok! Olsa ne olacak ki… birden değişen bu tiyatro sahnesinde?!

Bilgin Abi, bütün her şeyi iki şeye sığıştırdığımı duyunca sözün gerisini beklemek için başını o meşhur el dokuma halılı yastığına iyice dayadı. Gözünü de tavana vurdu.

Sözü ona bırakayım, dedim; sustum. Anladı.

Bilgin Abi kitabî idi. Kitap gibi adamdı. Kitabın ortasından tabirinin muhataplarındandı.

Savurmaktan, savuranlardan uzak durmaya çok gayret ederdi.

Onun o binlerce kitaplı ahşap kaplı odasındaydık. Aslında böyle yerlerden her evde........

© Yeni Asya