Sabah sessizliğinde babam hep aklıma gelir… Herkes uykudayken kalkar abdestini alır, giyinir sabah ezanları okunmamışsa Kur'ân-ı Kerîm'i açar okurdu. Ezan sesleri ile birlikte yattığım odaya gelir kapıyı tıklatır “Essalâtu hayrun minen nevm” (Namaz uykudan hayırlıdır) der ve dış kapıdan çıkar giderdi. Ayak tıkırtılarını duyardım. Bu anlarda babamın ibadet için hazırlanması evimize huzur gibi yayılırdı.

Beş vakit namazı da camide kılmak önceliğiydi. Hayatını ibadetleri üzerine kurmuştu. Bir Ramazan ayında teravih namazını hatimle kıldıran camiye gidiyordu. İftara davet edenlere bunu izah ediyor, "Gelemem o camiye teravihe gitmem lâzım, gecikirim" diyordu. O........

© Yeni Asya