“Hatalı ve noksan olarak basıldığı veya yayımlandığı Kurul tarafından tespit edilen Mushaf ve Cüzler ile sesli ve görüntülü Kur’ân-ı Kerîm yayınları, Başkanlığın müracaatı üzerine, yayımın yapıldığı yer sulh hukuk mahkemesi kararı ile toplatılır ve imha edilir.”

Maksat belliydi: Basılı eserlerde Kur’ân’ın metnini yani lafzı muhafaza ve hataları önlemek.

Ancak “sivil din hizmetleri alanına çeki düzen vermek” iddiasıyla ortaya çıkmakla birlikte bizce bulanık suda balık avlamak isteyen birilerince, 2018’de KHK’ler düzeninin son KHK’sine bir hüküm konularak, Diyanet’e “meal sansürleme yetkisi” verildi. Şöyle:

“… yapılacak inceleme sonunda İslâm dininin temel nitelikleri açısından sakıncalı olduğu Kurul tarafından tespit edilen meallerin, Başkanlığın yetkili ve görevli mercie müracaatı üzerine basım ve yayımının durdurulmasına, dağıtılmış olanların toplatılmasına ve imha edilmesine karar verilir.”

Hemen ardından, “birilerince sevilmeyen bazı zatlarca” yazılan bazı mealler, Diyanet’in başvurusu üzerine, kendisini resen yetkili gören sulh ceza hâkimliklerince, hem de Basın Kanununun 25/2. maddesi gibi ilgisiz hükümlere de -güya(!)- atıflar yapılarak toplatıldı.

Nitekim biz de “Yayın yasağıyla dini koruyan hâkim-savcılar”........

© Yeni Asya