Yalancı şahitlik; bir kimsenin hakkında bilgi sahibi olmadığı, görmediği, duymadığı bir konuda bildiğini, gördüğünü ve duyduğunu söylemesidir. Böyle bir şahitlik, insanların zarar görmesine ve pek çok hakkın zâyi’ olmasına sebebiyet vereceğinden dinimizce haram kılınmış ve büyük günahlardan sayılmıştır.1 Konuyla ilgili olarak Kur’ân-ı Kerîm’de şöyle buyrulmaktadır: “…Bir de şahitliği gizlemeyin. Kim şahitliği gizlerse şüphesiz onun kalbi günahkârdır. Allah yaptıklarınızı hakkıyla bilendir”2 Hz. Peygamber de (asm) kendisine dava geldiği zaman taraflardan önce şahit getirmelerini talep etmiştir.3

Yalan yere şahitlikten kaçınmak…

Kur’ân-ı Kerîm’de gelen ayetler de şahitlik ile alakâlıdır: “Yalan sözden (yalan yere şahitlik yapmaktan) kesinlikle kaçının!”4 “Hakkında bilgin bulunmayan şeyin ardına düşme.”5 “İnsan hiçbir söz söylemez ki, yanında onu gözetleyen yazmaya hazır bir melek bulunmasın.”6 âyetleri yalancı şahitliği kesinlikle yasaklar. Böylece yalan söylemek haramdır. Ayrıca yalancı şahitlik yapmak iki katlı çirkin bir durumdur ve en büyük günahlardan kabul edilmiştir. Zaten “Yalan, bir lâfz-ı kâfirdir”7 Yani yalan kâfirlerin sıfatıdır. Bunun üzerine bir de yalancı şahitlik olursa iki katlı çirkin bir fiil işlenmiş olur. Demek “Yalana yer hiç yoktur.”8 Öyleyse yalancı şahitliğin........

© Yeni Asya