Ben derdimi dost edindim kendime,
Bir dostumu bin yabana değişmem.
El çek tabip derman olma derdime,
Bir derdimi bin dermana değişmem.

A.Y.

İnsan ne kadar garip, karmaşık, muammalı bir yapıya sahiptir. Bir yüzünde sevinç, neşe, mutluluk ve muhabbet akarken, öbür yüzünde hüzün, dert, tasa kaynar durur. Bir yüzü ağlarken, bir yüzü güler. İnsanda bir çok zıtlıklar cem olmuştur. Hayırla şer, iyilikle kötülük, âcizlikle kudret, sevinçle keder, insanın hayatında hep var olmuştur. Bazen olur, insanın içine bir sevinç, bir huzur ve mutluluk dolar, bir bakarsınız yüzündeki sevinç gülleri solar, yerini bir keder ve karamsarlık kaplar. İnsan ruhunda bu zıtlıkların çarpışmasıyla, istidatlar inkişaf eder, insan kendisini geliştirir, önüne çıkan engelleri aşmak için yeni çareler üretir.

İnsanın içinde bulunduğu zıtlıkların birisi de, dertler ve zevklerdir. Bediüzzaman Hazretleri, “her şey zıddıyla bilinir” diyor. Hayatta acı keder olmasa, zevkin ve mutluluğun tadını almak........

© Yeni Asya