Çocuklarımızın gayret ve çabası

Sefa Saygılı

İlk ve orta eğitimdeki milyonlarca evladımız dün karnelerini alarak ilk yarıyı tamamladılar.

Elbette başarılı olanları tebrik ediyor, yeterince iyi notlar alamayan öğrencilere de başarı diliyoruz. Ancak karne başarısının her şey olmadığını, aşırılıklardan kaçınmak gerektiğini de belirtmek istiyoruz.

Günümüz toplumları için yetenek, aşırı önemsenen bir unsurdur ve birçok kişi zekâ ve yeteneğe sahip olmanın – bu yeteneğe duyulan güvenle birlikte- başarının kapılarını aştığına inanır. Oysa 40 yılı aşkın bir süredir yapılan bilimsel araştırmalar; zekâ veya yeteneği gereğinden çok vurgulamanın gerçekte insanları başarısızlık karşısında çok daha kırılgan, güçlüklere karşı koyma konusunda çok daha ürkek ve eksiklikleri giderme konusunda da isteksiz duruma getirdiğini ortaya koyuyor.

Doğru olan sürece odaklanmak olmalı

Bu sonuç en çok, bu örnekteki gibi, okulun ilk yıllarında çaba harcamadan başarıya ulaşan, akıllı ve doğuştan yetenekli olarak tanımlanan çocukları etkiliyor. Bu tür çocuklar içten içe zekânın doğuştan edinilen ve değişmeyen bir unsur olduğuna inanıyorlar ve bu inanç da öğrenmeye çabalamanın akıllı olmaktan (veya görünmekten) daha önemsiz olduğu gibi bir duyguya kapılmalarına yol açıyor.

Bu inanç onların güçlükleri, yanlışları ve çaba harcama ihtiyacını bile, gelişmelerine imkân tanıyan unsurlar olarak görme yerine, benlikleri açısından bir çekince olarak değerlendirmelerine de yol açıyor ve işler artık eskisi gibi kolay olmadığında güven ve heveslerini kaybetmelerine sebep oluyor.

Bazı anne ve babanın yaptığı gibi, çocukların doğuştan sahip oldukları yeteneklerin pohpohlanması genç atletlerin ya da işgücüne katılan kişilerin güçlerini tam anlamıyla........

© Yeni Akit