Şehadet, her çağın zorbalarına karşı koymanın semeresidir!

NUSRET REŞBER

İnsanlık tarihinin her döneminde Yaratıcı yerine kendilerini takdim eden, kendilerini tebaalarına ilah (ibadet edilen) gösteren bozma tanrılar çıkmıştır.

Her sahte ve bozma tanrıların karşısına da mutlaka onlara karşı koyan, elleriyle yaptıkları putları baltalayan bir İbrahim dikilip, hakkı suratlarına haykırmıştır.

Çağın sahte ilahları, tebaalarını kaybetmemek, sahte düzenlerini yitirmemek için kendilerine karşı hakkı haykıran muvahhidleri hep yok etme yoluna gitmişler.

Tevhidi omuzlayanlar, tarihten bugüne sinmek, bitmek, unutulmak yerine, her çağda daha da filizlenerek gövdeleri üzerine dikilmişler!

Çağın tanrıcıkları, tarihin karanlık çöplüğünde adlarıyla silinip giderken, isimleri bile anılmazken, sadece yaptıkları zulüm ve vahşetleriyle adları hatırlanıyor.

Zulümle, vahşetle yok edilmek istenenler ise gelen yeni nesillerde adlarıyla, ruhlarıyla ve Hak davalarıyla tazeliğini koruyarak canlılığını sürdürmektedir.

Yasin suresinde gönderilen elçilerden bahsedilir. Şehir halkı gönderilen iki elçiyi inkâr edip zorbalık yapınca Yüce Allah, üçüncü bir elçi gönderir.

“Elçiler, “Rabbimiz biliyor ki” dediler, “Biz gerçekten size gönderilmiş elçileriz. Bize düşen, açıkça tebliğ etmekten ibarettir.”

Gönderilen elçiler reddedilip, linçe tabi tutulunca,

“O sırada şehrin öbür ucundan bir adam koşarak geldi; şöyle dedi: “Ey kavmim! Bu elçilere uyun. Sizden bir ücret istemeyen o kimselere tâbi olun; onlar doğru yoldadırlar” diyerek hakkı kabul ettiğini ikrar edince, taşlayarak şehid ettiler.

Allah, o şehidin, Rabbi katındaki durumunu şöyle haber verdi:

“Ona, “Cennete gir” denildi(ğinde). “Rabbimin beni bağışladığını ve güzel biçimde........

© Yeni Akit