İmansız ölene iman gömleği giydirmek kurtarmaz!

NUSRET REŞBER

İslam dini, insanları dünya ve ahiret mutluluğuna sevk etmek için gönderilmiştir.

İnsanların iki cihan saadetini yakalamaları için gelen böyle bir din, insanların kötülüğünü, zarar ziyana uğramalarını değil, iyiliğini ister, her iki dünyada da kazançlı çıkmalarını hedefler.

Başta peygamberler olmak üzere doğru yola girenler, tüm insanların kendileri gibi hakkı bulmaları için gayret sarf ederler. Bunun aksine bir düşüncenin, dünya ahiret mutluluğuna engel olacağını bilirler.

İnananların, bu davranışın kendilerine katkı sağladıklarına imanları tamdır.

Bunlar, tek örnekleri Hz. Peygamberin şu kavline bağlıdırlar: “Kim hidayete çağrıda bulunursa, kendisine tabi olanların sevapları kadar ona sevap verilecek ve tabi olanların sevaplarından da hiçbir şey eksilmeyecektir. Kim de dalalete davet ederse, kendisine tabi olanların günahları kadar günah ona verilecek ve tabi olanların günahlarından da hiçbir şey eksilmeyecektir.” (İbn Mâce)

Bu sebeple hidayeti yakalayan bir müminin bu yöndeki ana düşüncesi, “Ben kazandım, herkes kazansın!” düşüncesidir. Bu duygu sadece mümine has bir olgudur.

Doğru yoldan sapanlarda ise, insanların dünya ve ahiret iyiliklerini istemenin zıddına, “ben yandım, benim gibi herkesin canı cehenneme!” düşüncesi hâkimdir.

Bu düşüncenin mimarı, “İblîs dedi ki: ‘Bundan böyle benim sapmama izin vermene karşılık, ant içerim ki, ben de onları saptırmak için senin doğru yolunun üstüne oturacağım. Sonra (pusu kurup) onlara önlerinden, arkalarından, sağlarından ve sollarından sokulacağım ve sen onların çoğunu şükreden (kimse)ler bulamayacaksın.’” (A’râf 7/16,17)

Bu........

© Yeni Akit