O olmaz, bu da olmaz ya? (4)

İlhan Oral

Bazen hamasi yazı yazarız. Bazen hakikatlere ağırlık veririz. Genelde ciddi meseleleri dile getirmekten çekiniriz. “Kimse incinmesin derdine” kapılırız.

Çok önemli, sorumluluk gerektiren esas meselelerin anlatımı bize taşınmaz yük gibi gelince, ciddi meselelerden sıvışıp kaytarırız. Artık bütün himmetimizi, bize elzem olmayan işlerde kullanmaya özen gösteririz. “Vur abalıya” diyerek “şehâmet arz ederiz.” Ya aşırı bayatlamış eski hikâyeleri anlatırız. Ya da daha neler yazarız?!!!

Yazacak bir konu bulamazsak kopyala yapıştır ile görevimizi yaptık sayarız. Hele eskilerden beğendiklerimiz büyüklerin kahramanlıklarını anlatmaktan keyif alırız. Onları öve öve bitiremeyiz. Daha olmadı, “hayırlı cumalarla” keyifleniriz! Allah aşkına bir düşünün. Cuma hayırsız mı ki, hayırlı olmasını diliyorsun? HAYRET!

Kimileri yıkmak istediği bir hedef tahtası arar bulur. Yerden yere vurur. Amma kendi hırsızlarını ustaca korur. Kendini ve taraftarını “sütten çıkmış ak kaşık” gösterir, savundukça savunur. Kimi zaman kadının özgürlüğünü ve kutsallığını anlatmakla bitiremez. Fırsatı buldukça da istismardan taviz vermez. Yaptıklarından da utanmaz.

Kimi zaman siyasette ikbal görür, bukalemun........

© Yeni Akit