Âmin… (1)

ALİ SANDIKÇIOĞLU

Mübarek aylar, mübarek günler ve geceler gölgesi üzerimize düşen Ramazan-ı Şerif münasebeti sebebiyle iki hafta, Âmin demenin faziletini imkanlarımız ölçüsünde incelemeye çalışacağız inşallah. Cenab-ı Hakk’a sonsuz şükür ve hamdolsun ki yeniden mübarek üç ayara kavuştuk, ilk kandili Regaib, Miraç ve Berat gecelerine kavuşarak uğurladık. Bu yüzden nasip olursa iki hafta devam edecek “Âmin” kelimesini ele alacağız. Günlük hayatımızda çokça telaffuz edip kullandığımız iki kelime vardır. Bunlardan biri “Âmin” diğeri de “İnşallah” kelimeleridir. Bugün inşallah “Âmin” kelimesini incelemeye, hangi manaları ifade ettiğini izaha çalışacağız.

Cenab-ı Hakk bütün hayırlı işlerimizde bizleri muvaffak eylesin inşallah… Âmin. Âmin lafzı Arapça asıllı bir kelimedir. Yapılan duadan sonra icabet temennisiyle söylenilen bir kelimedir. “Temin” de Âmin demektir. Bu kelimenin aslı Nezir, Nekir vezninde emirdir. Ehli hicazın lügati olup; kısaltılarak Âmin şeklinde ve biraz da uzatılarak “Âmin…” şeklinde kullanılmaktadır (Nihaye: Tacül arus). Bazı lisan âlimleri: Âmin kelimesinin Kabil ve Habil vezninde yabancı bir kelime olduğunu söylemişlerse de bu iddia yanlıştır. Çünkü bir kelimenin ecnebi olabilmesi için onun Arapçada bir vezni bulunmaması icap eder. Oysa Âmin kelimesinin maksur olarak birçok vezini vardır (Sihab, C.1 S.148).

Emin’in veya Âmin’in İbrani veya Süryani bir kelime olduğunu söyleyenler vardır (Umde-ül kari C.2 S.107). Oysa İbn-i Ebi Sevbe’nin Musannifinde, Beyhakinin delailinde, Ebu Meysereden rivayet edildiğine göre Cibrili Emin Peygamber Efendimize (SAS) Fatiha-i Şerifeyi okuturken Peygamber Efendimiz “Veleddallin” deyince: Cibrili Emin Peygamber Efendimize (SAS) “Âmin” de demiştir. Bu bakımdan alemlerin efendisi Peygamberimiz “Âmin” kelimesini bana Cebrail öğretti buyurmuştur.” (Ahkamul Kur’an C.1 S.14).

Âmin, “kabul buyur” demektir. Dualardan sonra “Âmin” deme uygulaması sünnetle........

© Yeni Akit