Tıp tarihinde ilk hekimin kim olduğu bilimsel veriye dayalı olarak tam tespit edilememiştir. “Yeryüzünde vücut acısının koparttığı ilk çığlık hekim çağıran ilk ses olmuştur” der, tıp tarihi kitapları. İşte o çığlığa yardıma koşanı da ilk hekim olarak düşünürüz.

İnsanlık tarihinde yerleşik düzene geçiş, paleontolojik, antropolojik ve arkeolojik araştırmalara göre M.Ö. 9000’lere dayandırılıyor. Son 5 bin yıllık dönemi ise yazılı kaynaklardan, daha fazla kanıta dayalı biçimde takip edebiliyoruz. Yani bu ilk hekimin, en fazla 9 bin ama azından 5 bin yıl önce yaşamış olduğunu düşünebiliriz.

Peki, yardıma koştuğu anda, tarihteki o “ilk hastanın” kıyafetiyle ilgilendiğini ve eğer uygun bulmadıysa yardımdan vazgeçtiğini düşünebilir miyiz?

Düşünemiyoruz değil mi?

Ama binyıllar önce bile olamayan tuhaflık, 21. Yüzyılda ülkemizde olabiliyor. Konya’da hastanede bir hekim, kendisine muayeneye gelen hastaya açıkça “çıplak geleni muayene etmem” ifadesini kullanarak, muayeneyi reddettiğini söyleyebiliyor.

Olaya ilişkin görüntü kayıtlarında genç arkadaşımız, zaman zaman annesini de karşısına alarak hakkını aramak zorunda kalıyor. Tüm eşitsiz güç ilişkilerine rağmen hak arayan arkadaşımızı çok tebrik ediyorum. O’nu sessiz kalmaya çağıran annesine de bir şey deme yerine herkesi, özellikle anneyi linç etmeye çalışanları, sağlık hizmetlerinin nasıl bu kadar ulaşılamaz hale geldiğini, zor randevu alınabilen göz muayenesine nihayet ulaşmış iken bu temel hakkı gasp eden hekimin tutumunu ve her alanda kadınların hak ve özgürlüklerine nasıl bu kadar kolay karışıldığını sorgulamaya davet ediyorum. Böylece o hekimin bu cüreti, gücü nereden aldığını daha doğru tespit edebiliriz.

Kendi iddiasına göre “hekimin hasta seçme hakkı varmış”, ona dayanıyormuş. Ama böyle bir hak yok, tam tersine meslek kuralları ve sorumluluklar var. Hastanın randevuya gelmediği, hekimin verdiği tedaviyi uygulamadığı ve benzeri nadir durumlarda; hekim- hasta ilişkisinin temelini oluşturan güven........

© Yarın Haber