Yorgunluğu “mecburiyet”, suskunluğu “doğallık”, eksilişi ise “kader” sayılır ev kadınının.

"Bizim topraklarda önce kadınlar uyanır, sonra güneş doğar. Çünkü güneşi kadınlar doğurur." Dışarıda güneş doğarken, evin içindeki ışık onlarla birlikte yükselir; kimsenin gözü değmez bu doğuşa.

Her evde, “çalışıyor musun?” sorusuna gönül rahatlığıyla “evet” diyemeyen biri vardır. Oysa en çok onlar çalışır; ev kadınının mesaisi hiç bitmez... Çiçeklere dert anlatır, ateşli bir alnı kontrol ederken koşup tencerenin altını kısar, hem evin yükünü hem gönüllerin derdini taşır.........

© Van Havadis