Türkiye'de "oyunculuk" sektörü sanat olmaktan çıkarak yapımcıların ve yönetmenlerin saltanatına dönüşeli yıllar oldu.

Yaşamını dizilerde oynayarak kazanan birçok oyuncu maalesef korku içindeler; zira işlerinden olurlarsa yapacak başka meşgale bulamamaktan korkuyorlar. Aktörlerin alternatifleri çok, artık herkes birbirine benziyor.

Bir oyuncuyu dizilere almayan yapımcı onun yerine alternatifler koyabiliyor. Bu da oyuncuların "bağımlı" olmasına yol açıyor.

Bu zincirin kırılması elzemdir.

Siz oyuncuları özgür, demokratik, kol kola, birleşmiş falan sanıyorsunuz; lâkin tamamen paramparça vaziyetteler! Onları birleştiren yegane unsur yapımcıların bir cellat gibi tepelerine çökme ihtimalinin verdiği ağır ızdırap!

Farah Zeynep Abdullah ve Elçin Sangu gibiler bu dediklerimi hakaret kabul etmesinler. Kendi fikirlerimi yazıyorum ve onların, yani dizi oyuncularının "tam bağımsız" olmadığını düşünüyorum. Bana karşı savundukları sözde “Oyuncular Sendikası’nın” sadece 23 resmî üyesi var ve eski başkanları Mehmet Ali Alabora firari olarak yurtdışında yaşıyor. Bu gruptan şikâyetçi olan ise bizzat kendi oyuncu arkadaşlarıdır ve bunun farkında değiller; çünkü herkes kendi dünyasını düşünüyor. Umarım özgürlük tüm oyunculara uğrar ve umarım milletle iç içe, huzur içinde yaşarlar.

Siz bakmayın Farah, Elçin, Cem Yılmaz, Şahan Gökbakar, Gökhan gibilerle tartıştığımıza; ben hepsine üzülüyorum, hallerine insanî pencereden bakınca acıyorum. Paraları var ama hakikatlerini kaybetmişler.

Bu düzen değişmeli, bu kirli........

© tv100