Zaman dediğimiz şey, ağır bir gölge gibi üzerimize çöküyor. Yaşamak her geçen gün biraz daha çetin bir sınava dönüşüyor. İnsanlar arasındaki bağlar inceliyor, güven yerini şüpheye bırakıyor.

Rekabet, hayatın her alanını sarmış; kazanmak için değil, ayakta kalmak için yarışıyoruz artık. İşte bütün bunlar, bizi yalnızlığın koynuna itiyor; sessizce, usulca...

BAZEN BİR BOŞLUĞA FIRLATILMIŞ GİBİ HİSSETMİYOR MUYUZ?

Ne amaç var ne yön ne de tutunacak bir dal...
Yaşam, anlamını yitiriyor gibi.
Neden buradayız? Niçin çabalıyoruz? Bu sorular, zihnimizin kuytularında dönüp duruyor.
En kötüsü:
Bir cevap bulamamak değil, soru sormayı bırakmak.

Bu çağ, sadece bireyleri değil, toplumu da yoruyor. Hız, üretim, başarı, başarı, başarı...

Her şey daha fazlası için. Oysa içten içe tükeniyoruz. Sabır, empati, dayanışma... Bunlar günümüzün sessiz........

© Turktime