Fizik kurallarına göre 50 kilogramlık bir insan, 50 kilogramlık bir yükü taşıdığında toplamda 100 kilogramlık bir ağırlık altında ezilir. Bu hesaplanabilir, ölçülebilir bir gerçektir. Ancak hayatın kuralları fizik kadar net çizgiler taşımaz. Hayatın acımasız matematiğinde, her birimiz paradoksal bir durumun taşıyıcısıyız, hayatta bazı ağırlıklar vardır ki tartı tutmaz; görünmez ama taşınır. İnsan kendi varlığını, geçmişini, acılarını, umutlarını, hayallerini, geleceğini omuzlarında taşır. Her adımı bir iç dünya yürüyüşüdür ve bu yürüyüşte kişi, aslında kendini sırtlamıştır. Daha açık bir dille yükü, kendisidir.

Gerçek hayat, çoğu zaman fizik kurallarını hiçe sayar. En kırılgan bedenler bile, içlerinde koskoca bir evreni barındırır.
Hiç düşündünüz mü, bir insanın kendini taşımak zorunda kalması ne demektir? Yalnızca fiziksel değil, duygusal, zihinsel hatta ruhsal bir taşımadır bu. Her travma, her kırık hatıra, her yarım kalmış cümle, omuzlara birer tuğla gibi eklenir. Zamanla bu yük, kamburlaştırır insanı. Dik durmak bir........

© Turktime