Karda yürürüz, ardımızda izler kalır. Kar tanecikleri ayaklarımızın hatırasını taşır bir süre. Sonra;
Güneş doğar,
Karlar erir,
İzler kaybolur.

Sahilde dolaşırız. Kumun üzerine düşen her adım, bir an için kendini var eder.
Sonra;
Dalgalar gelir.
Usul usul ya da hoyratça…
Kumları yerinden oynatır.
İzler silinir.

Çölde, vadide, şehirlerin sokaklarında da iz bırakır insan. Ama zaman dediğimiz görünmez rüzgâr eser.
Yağmur yağar,
Toz kalkar,
Kalabalık geçer üstünden.

Her iz, bir süre sonra yok olur. Unutulmuşluğun, geçiciliğin kollarında kaybolur.

Ama bir soru kalır geride: Silinmeyen bir ayak izi var mıdır?
Evet, vardır.

O iz, 19 Mayıs 1919 sabahı,
Samsun’un toprağına düşen bir adımla başladı.
MUSTAFA KEMAL ATATÜRK’ÜN YÜRÜDÜĞÜ O İLK ADIMDA,........

© Turktime