Hep bir adım daha var atılması gereken..
Hayatın dönemeçlerinde, yeni bir rota oluştururken atılan adımlar yetersiz gelir. Oysa başka düzene evrilen bu yeni oluşuma ne çok yürünür. Kişi belki son adımlara geldinde artık takat bulamaz.
Bir ses arar: “Ben senin yanındayım” diyen..
Başını önüne eğer. Bilir ki, kendi başına altından kalktığı şeyleri kimse görmemişken, yine bir başına son gayretlerini kullanmalıdır.
Zorlanır, üzülmeye vakit arar, tükenmiş hisseder ve çıkmazdadır..
İşte, önü kapandığında ve yol alamadığında, dışarıdan bir müdahale bekler. Bekler, bekler ve böyle birkaç gün geçer. Sonra bir ay geçer, bir yıl geçer ve “dur” der. “Dur” dediği, beklemesidir. Boşa zaman kaybettiğini fark........

© Turktime