İçindeki öykü ağıtlarla bitmiştir..
İstenmemek, başucunda okunan masallarındır. Ağlayarak geçirilen hamilelik öyküsü, ilişkilerinin temel atma törenidir. Bilirsin ki, hiç başlamayan bir bitiş doğumundur. Koşulsuz sevgiyle konan öpücükler yerine, gözbebeklerine değmeyen gözlerin soğuğunu duyumsarsın.
Manipülasyonların kucağındasındır..
Bir dünyaya gelişin suçluluğu, kanındır ve canındır. Suçlusundur, bebekler gibi acıkıyorsundur. Suçlusundur, uykunu alamayınca huzursuzlanman vardır. Ek gıdaya geçmekte her bebek gibi zorlanıyorsundur ama sen suçlusundur.
Hiç ayırt etmeden “evet” demeyi bilmek zorundasındır..
Önüne konan yemek yerine başka yemek isteme şansın yoktur. Maalesef sana iştahsızlık atfedilir ve büyümeyi bilmiyorsundur. Bağırıldığında, karşılık verirsen asisindir ve susmalısındır.
“Sevilir miyim” umudu hiç bitmez..
Orada bir yerlerde kırıntılar ararsın. Bir hafif gülümseme yakalasan, yetinirsin. Görevlerini yerine........

© Turktime