Bir parkın yanından geçerken gözü boş salıncağa takılır..
Salıncak hafif rüzgar esintisiyle sallandıkça, salıncağın üzerine sesli gülmelerle sallanan çocukluğunu değil boşluğunu bırakır. Gözyaşları akmaya yeltenince, kafasını çevirir. Yoldan geçen arabalardaki insanlar gibi yetişkindir ve yetişkin kalacaktır.
Bir yetişkine çocukluğu geri verilmez..
Hayal kursa, hortlayan anılarla baş edemez. Gerçi hoş, o hortlayan anılarda kavgalar yoktur. Annesizlik ve babasızlık vardır. Anne ve baba kendi işine bakarken ayakta durmuş çocukluğu onlarla aynı evde dolaşıyordur. Bir başına o evde dolanıyordur.
Odasına gider ve kendine ağlayacak bir şey bulur..
Farkında değildir ki, bir çocuğu en derinden boşluğa düşürüp neye ağladığını bilmeyecek hale getiren anne-baba ihmalidir. Onların varken yokluklukları; değersizlik, yetersizlik, çaresizlik veya korkular yükleyebilir.
Kurması gereken asıl bağdan yoksundur..
Güven duyacağı........

© Turktime