Hepimize şöyle bir baktı dedem: “Sizlere bir şey olmasın, asıl bu beni yıkar” dedi...

Babaannem ben beş yaşında iken vefat etti. Çocukluğumun acı günlerinden birisi idi.

Evimiz bahçemiz o kadar kalabalıktı ki. Hiç tanımadığım insanlar babaannemin vefatını duyunca köylerinden atla, eşekle gelmişlerdi. Dedem yöremizin hatırı sayılır esnaflarındanmış. Rahmetli babaannem de çok sahabetli, cömert bir insanmış. Sahabetli demek benimseyip korumak, kayırmak, sahip çıkmak demek. Çünkü o terbiyeyi “Hanife Nine”den almış. Hanife Nine de gelinlerine ve kızlarına şöyle tembih edermiş:

“Kapıya kim gelirse gelsin boş çevirmeyin. Her geleni Hızır bilin." Babaannem de annesinin bu tavsiyesine uyup herkese yardımcı olmuş. Altmış bir yıl boyunca da hiç yokluk çekmemişler. Annem anlatırdı: “Babaannenin hiç eskisi olmazdı; hiç iki tane........

© Türkiye